KORAY KARAGÖZ
yer veriyorsa bir bayan belediye otobüsünde sana,
bayramda elini öpmeye geliyorlarsa mahallenin çocukları,
ellerine tutuşturuyorsan hanımının özenle ütülediği mendilleri,
kalbin sıkıştırmaya başladıysa seni rüyalarının ortasında,
ekmeğini suya batırarak yiyorsan,
kalın camlı gözlüklerin bile yetmiyorsa artık
en büyük zevkin gazeteni okumaya,
duyamıyorsan misafirlerinin ne konuştuklarını,
gidemiyorsan beşinci kattaki kızını görmeye,
ağlıyorsan olur olmaz her şeye,
eski İstanbul’u anlatmaya başladıysan torunlarına,
mıhlanıp kalmışsan yatağına,
yakında, pek yakında
çok uzun süre uyuyacağını bilmene rağmen,
içini sürekli kemiriyorsa
etrafındakilerin senin için hayıflanmaları,
onlar için fazlalık olduğunu hissediyorsan……
bu gece mutlu yat yatağına,
ve verirken son nefesini,
şehadet olsun
son sözcüklerin.
Babama…